ศพไร้ญาติ
สวัสดีคะ เรื่องที่จะเล่าในต่อไปนี้ เป็นเรื่องของ ศพไร้ญาติ เป็นเรื่องจาก คุณหยก เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 20 ปี ที่ผ่านมาที่ จังหวัด ขอนแก่น ส่วนตัวคุณหยก นั้นเรียนไม่จบ ม.3 เพราะด้วยนิใสที่เกเร พ่อแม่แยกทางกัน ตั้งแต่เด็ก คุณหยก ก็
จะอยู่กับปู่กับย่า พออยู่กับปู่ย่า หยก ก็รู้สึกไม่อิสระ คุณหยก ก็เลยมาอยู่วัด มาเป็นเด็กวัด เพราะว่าเพื่อนที่อยู่ที่วัด ก็จะมีปัญหา พ่อแม่แยกทางกัน เข้าอก เข้าใจกัน อายุ คุณหยกตอนนั้น ประมาณ 15-16 ปี รายได้ของการเป็นเด็กวัดนั้น
แทบจะไม่มี จะมีก็แต่หลวงพ่อให้ หลวงพี่ให้มาบ้าง จากการ วิ่งไปซื้อของ โน้นนี้ให้ มีงานบุญ ก็จะได้บ้าง วัดที่คุณหยก อยู่นั้น อยู่ในตัวเมือง ขอนแก่น ใกล้ตลาดเทศบาล วัดนี้เป็น วัดใหญ่ คุณหยก เลือกอยู่กับหลวงพี่ท่านหนึ่ง หลวงพี่
ท่านนี้ได้บวช ประมาณ 10 พรรษา อายุ 30 ปี กว่า ๆ ชื่อหลวงพี่ลอง ในวัดก็จะมีพระที่อยู่ตามกุฏิ ตามศาลา หรือ ที่อยู่ตรงศาลาการเปรียญ ที่เป็นศาลาไว้ศพ ที่วัดนี้จะมี 2 ศาลาการเปรียญ ระว่างศาลาการเปรียญ ที่ 1 และ ศาลาการเปรียญ
ที่ 2 จะมีเมนอยู่ตรงกลาง คุณหยกนั้น เลือกอยู่กับ หลวงพี่ลอง ที่อยู่ ศาลาการเปรียญ ก็เพราะว่า ถ้าคุณหยก อยู่กับหลวงพี่องค์นี้ ก็จะได้งานหลัก ถ้ามีงานศพมา คุณหยก ก็จะทำหน้าที่ถูศาลา จัดเตรียมข้าวของ แล้วทางเจ้าภาพ
เขาก็จะให้เงิน ร้อย สองร้อย ช่วงที่ไม่มีงานศพ กิจวัตรของเด็กวัด ก็คือ ถือของให้พระ ตอนเดินเดินบิณฑบาตร แล้วหลวงพี่ลอง ก็จะเดินสายในของเทศบาล เซิงเทศบาลตลาด ห่างจากวัด ไม่ถึง 2 กม. คุณหยก ก็จะเดินตามไปทุก ๆ วัน
คุณหยก นั้น เดินตามหลวงพี่ลองมาหลายปี คุณหยกก็จะรู้จักคนใส่บาตรเยอะ ป้านั้น ป้านี้ พี่โน้น พี่นี้ แล้วตรงตลาดที่มีห้องแถวห้องหนึ่ง จะมีคนใส่บาตรทุกเช้าเลย เขาเป็นผู้หญิง ทำงานอยู่ร้านอาหาร เลิกงานตอนเช้า แล้วก็จะใส่บาตรทุกวัน
ชื่อว่า พี่ยุพิน พี่ยุพินเป็นคนสวย คุณหยกก็รู้จักกับพี่ยุพิน แต่ไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว แต่ก็จะได้เจอกับพี่ยุพินทุกวัน ระยะเวลาผ่านไปเป็นปี ๆ คุณหยกก็รู้ว่า พี่ยุพินมีแฟนชื่อ พี่พร
พี่พร ก็เป็นนักร้องอยู่ในร้านอาหารด้วยกัน แล้วพี่ยุพิน ก็ท้องได้ 3-4 เดือน และก็ไม่ได้ร้องเพลงที่ร้านอาหาร แต่พี่ยุพิน ก็ยังใส่บาตรเป็นปกติ จนถึงวันหนึ่ง พี่ยุพิน ก็ใส่บาตรตามปกติ ท้องพี่ยุพินก็ใหญ่ อายุครรภ์ประมาณ 8 เดือน
คุณหยกก็ถามว่า พี่ยุพิน คลอดเมื่อไรเนี้ย! เมื่อไรผมจะได้เห็นน้อง พี่ยุพินบอกใกล้จะคลอดแล้ว แล้วก็มีอยู่วันหนึ่งคุณหยก ก็เดินตามหลวงพี่ลอง ไปบิณฑบาตรตามปกติ คุณหยกก็เห็นพี่ยุพิน ทำไมพี่ยุพินแต่งตัวสวยจังเลย ใส่ชุดคุมท้องสีแดง ทาปากสีแดง ทาเล็บสีแดง คุณหยกก็แซว สวยนะสวยแต่เช้าเลยเนี้ย
จะไปไหนหรือเปล่า แต่พี่ยุพินก็แปลกๆไป เงียบไม่ได้ตอบอะไรคุณหยกก็ไม่ได้สนใจอะไร กลับมาวัดปกติ พอถึงตอนเย็น คุณหยกก็นั่งอยู่กับหลวงพี่ เล่นหมากฮอสบ้าง หมากลุ๊กบ้าง
ไม่มีอะไรทำ คุณหยกได้ยินเสียงรถหวอวิ่งผ่านหน้าวัดไป คุณหยกเลยตามไปดู เห็นคนอยู่หน้าบ้านพี่ยุพินเยอะเลย ทั้งตำรวจ ทั้งกู้ภัย ทั้งชาวบ้านเต็มไปหมด คุณหยกก็แทรกๆ เข้าไปดูก็เห็น ผู้หญิงเป็นผู้หญิงผูกคอ นั้นก็คือ พี่ยุพินผูกคอตายลิ้นจุกปาก ใส่ชุดสีแดง ทาปากสีแดง ทาเล็บสีแดง
ชุดนั้นเลยที่คุณหยกเห็นเมื่อเช้า แล้วคุณหยกก็ได้ยินคนแถวนั้นพูดว่า มันไม่น่าคิดสั้นเลย ลูกมันจะคลอดอยู่แล้ว เด็กไม่มีความผิดอะไร แต่มันคงอาฆาตคงแค้นมากเลยสินะ ดูสิมันทาเล็บแดง ปากแดง ชุดแดง แถมยังเขียนข้อความใส่จดหมายไว้
หยก นั้นไม่เห็นจดหมาย เพราะกู้ภัยเก็บไป แต่คุณหยกไปเห็นข้อความบนกระจก โดยใช้ลิบสีแดงเขียนไว้ว่า “กูกับลูกจะไม่ให้อภัยมึงและจะไม่มีวันให้อภัยมึงทำกับกูกับลูกไว้สาหัดมากกูจะตามอาฆาตพยาบาทมึงทุกชาติไป”
พอคุณหยกรู้เรื่องคุณหยกก็ปั่นจักรยานมาที่วัด แล้วก็เล่าให้หลวงพี่ฟัง คุณหยกก็บอกหลวงพี่ว่า อีกสักพักต้องมีคนมาบอกให้เปิดศาลาแน่ๆเลย เวลาประมาณ 2 ทุ่ม ผู้ใหญ่บ้านก็มาบอกว่า เดี๋ยวจะมีศพมานะให้เปิดศาลา เตรียมไว้
หลวงพี่ลองก็ถามว่าเขาไม่ใช่คนพื้นที่นะ เขาจะเอากลับไปที่บ้านหรือเปล่า ผู้ใหญ่บ้านเลยบอกว่าเปิดไปเถอะ ยังไงก็ต้องมาที่นี้ ตอนนี้กู้ภัยเอาศพไปส่งโรงพยาบาลอยู่ ไปทำประวัติ พิมพ์ลายนิ้วมือ คุณหยกก็ใจหาย เคยเห็นกันทุกวัน เห็นเป็น2ปี คุณหยกก็ทำตามหน้าที่ไป
เมื่อนำศพพี่ยุพินมาถึงศาลาแล้ว กู้ภัยก็เปิดผ้าออก คุณหยกก็เห็นน้ำตาของพี่ยุพินยังไหลออกตลอดเวลา ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นก็เห็นกันทุกคน ระว่างที่รอสัปเหร่อ บุรุษพยาบาลก็เอาผ้าขาวคุมศพ แล้วก็จุดทูบเทียนตามปกติ แต่สิ่งที่ผิดปกติคือ ตั้งแต่คุณหยก อยู่ที่วัดตั้งแต่เด็กจนโต
หมาที่วัดมี 10 กว่าตัวไม่เคยมีครั้งไหนที่มารออยู่หน้าศาลากันเต็มไปหมดเลย แล้วก็เห่า ไม่ใช่หอนจนได้เอาลองเท้ามาไล่มันก็ยังไม่ไปยังคงวนเวียนอยู่แถวๆ นั้น สัปเหร่อก็ยังไม่มา หลวงพี่ลองเลยพูดขึ้นว่า เอ้าไม่เป็นไรเดี๋ยวมัดตราสังอาตมามัดให้เอง

ระว่างที่หลวงพี่กำลังมัดตราสังอยู่ สัปเหร่อมาถึงพอดี สัปเหร่อก็เดินขึ้นมาเลยถามว่าทำอะไรกัน หลวงพี่ลองก็บอกว่าระว่างที่รอโยมมาอาตมาก็มัดตราสัง สัปเหร่อก็บอกว่า มันไม่ใช่กิจของสงฆ์น่า ท่านไปมัดได้ยังไง แล้วการมัดตราสังต้องมาการสกดเข้าด้วย
ไม่งั้นวิญญาณจะไม่สงบนะท่าน หลวงพี่ลองก็สวนกลับไปว่า ผมมัดแบบนี้เขาก็ไม่ได้ดิ้นหนีไปไหนนิ หลังจากที่เถียงกันไปมา หลวงพี่ลองเลยบอกว่า ถ้าโยมอยากมัดใหม่โยมก็ตัดเอาแล้วกัน
สัปเหร่อ ก็เริ่มทำพิธีมัดตราสังใหม่ แต่สิ่งที่ทำให้คุณหยก และหลวงพี่ลองตกใจจนต้องเดินหนีก็คือ โต๊ะหมู่บูชาที่ตั้งพานกับตั้งมีดหมอของ สัปเหร่อ มันกระเด็นไปกระแท็กกับพนังศาลาการเปรียญ เหมือนมีคนปัด เซิงทุกคนก็เห็นเหมือนกันหมด คุณหยกก็พยายามมองหาที่เพิ่ง ก็คือหลวงพี่ลอง พอมองไป
หลวงพี่ลองก็เดินออกไปจนจะสุดศาลาแล้ว คุณหยกก็วิ่งตามไปหลวงพี่ลองก็บอกว่ามันไม่ใช่กิจของสงฆ์แล้วก็เดินออกจากศาลาไป ข้างหลังของศาลา การเปรียญ ก็จะมีห้องน้ำ ห้องทำครัว และห้องเก็บของแล้วก็จะมีกุฏิ ของหลวงพี่ลองที่คุณหยกไปนอนอยู่เป็นประจำ
หน้าต่างจะติดเมน ห่างประมาณ 50 เมตร ก็เข้านอนตามปกติเช้ามาศพก็ถูกใส่ในโรงเรียบร้อยแล้ว คุณหยก ก็ไปถามสัปเหร่อว่า มีเหตุการผิดปกติหรือเปล่า แกก็พูดว่า พอโต๊ะหมู่กระจัดกระจาย แกก็บอกว่าผมทำไม่ได้แล้ว วิญญาณของเขาไม่สงบแล้ว
ทางกู้ภัยที่อยู่ ก็พูดว่า หรือว่าเรายังไม่ได้ผ่าท้องเอาแม่กับลูกออกจากกัน สัปเหร่อก็บอกพูดว่า จะผ่าได้ยังไง ขนาดผมจะมัดตราสังเขายังไม่ให้ทำเลย สัปเหร่อก็ไม่กล้าที่จะทำต่อเถียงกันไปเถียงกันมา ผู้ใหญ่บ้านก็บอกว่า
เอางี้สิมีบุรุษพยาบาลกู้ชีพมา ก็ให้เขาทำแล้วกัน เขาก็เล่าให้ฟังว่า ยกศพเอาผ้าออก เอาผ้ายางลองแล้วก็ผ่าเด็ก อุ้มไว้ที่มือแม่ แล้วก็เย็บแผล เหตุการทั้งหมดเกิดขึ้นในวัดทั้งหมดเลย และที่เขาไม่ทำที่โรงพยาบาลก็เพราะว่าไม่มีคนเซ็นรับลอง ญาติยังไม่มา ญาติอยู่ที่สุริน
ทีนี้ผู้ใหญ่บ้านเลยเซ็นรับลอง บุรุษพยาบาลเลยผ่าเอาเด็กออก พอช่วงบ่ายสามก็มีรถยนต์เข้ามา สองคัน เป็นรถเก่าๆ คุณหยก ก็เห็นว่าเป็นป้ายทะเบียนจังหวัดสุริน ก็เป็นพ่อแม่ของพี่ยุพิน พ่อแม่ก็ร้องห่มร้องไห้คุยๆกัน ว่าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น
ผู้ใหญ่บ้านก็บอกให้ใจเย็นๆ เราจะช่วยอย่างเต็มที่ เลยคุยกันว่าจะเอายังไงจะเอาศพไว้ที่นี้หรือจะเอาศพกลับบ้านไปทำที่สุริน ทางกู้ชีพก็บอกว่า ก็จะมีค่าน้ำมัน และค่าพาหนะประมาณ 6000 บาท….(มาต่อนะจะ)
ติดตามเรื่องเล่าสยองขวัญ ใหม่ล่าสุด อ่านเรื่องผีๆ พร้อมความน่ากลัว เรื่องสยองขวัญ และเรื่องเล่าผี ทั่วทุกมุมโลก หาอ่านได้ที่นี่ : สยองขวัญ